Program ten służy do sortowania i grupowania skorowidzów utworzonych pakietem LaTeX. Po przetworzeniu zbioru może on być dołączony do tekstu jako gotowy skorowidz.

Krótki opis opcji programu można uzyskać po wywołaniu
plmindex -h

Zmiany w programie polegają na dostosowaniu go do pracy z dowolnym ośmio-bitowym alfabetem (sposobem kodowania). Prezentowana wersja pozwala na opracowanie skorowidzów w języku polskim (kod Mazowii, cp1250, cp852 i ISO-8859-2) oraz angielskim. Zdefiniowanie nowego języka polega na zbudowaniu kilku tablic określających: porządek leksykograficzny, kategorie znaków, odpowiedniki liter małe-duże i nie wymaga modyfikacji kodu programu. Wszystkie funkcje odpowiedzialne za operowanie na ciągach znaków (,,stringach'') są sterowane tablicami. Są one całkowicie niezależne od implementacji kompilatora C. Program był kompilowany następującymi kompilatorami:

• Borland C++ v 4.51 -- po dodaniu kolejnych tablic wielkość programu przerosła możliwości środowiska 16-bitowego
• Watcom C++ v 10.0a
• GNU C++ v 2.8.1 (System MS-DOS) -- uwaga na wersję 2.8.0, czasami źle obsługuje przesyłanie parametrów do funkcji o niezananej liczbie parametrów
• GNU C++ v 2.8.1 (SunOS 6.5 i Linux)
• MSC C++ 6.0 (Windows 98)

.wcc -- Watcom,

.djg -- GNU (MS-Dos),

.gcc -- GNU (SunOS -- ogólnie Unix)

.msc -- MSC C++ 6.0 (Windows 98)

.emx -- GNU (DOS >>implementacja E.Mathesa<< lub OS)

Została zdefiniowana struktura _multilanguage zawierająca tablice opisujące cechy języka. Odsyłacze przyporządkowane nazwom pól wskazują na zbiory zawierające przykładowe definicje dla kodu Mazowii. Nazwa przykładowej tablicy zawiera prefix określający definiowany język.

struct _multilanguage
   { 
            p_char_u  *day_name_ptr;		/* tablica nazw dni tygodnia  */
            p_char_u  *mon_name_ptr;		/* tablica nazw miesięcy      */
            int_u     *toascii_table;		/* tablica konwersji znaków
	                                           o kodach > 127 na
						   kod ASCII np. ą --> a   */
            a_char_u  *lower_table;		/* tablica konwersji małych
	                                           liter na duże              */
            a_char_u  *upper_table;		/* tablica konwersji dużych
	                                           liter na małe              */
            a_char_u  *char_type;               /* tablica typów znaków       */
            int_u     *order_tbl;               /* tablica definiująca
	                                           kolejność leksykograficzną */
            word      flags;                    /* słowo flag                 */
            char_u    *(*_special)(const long); /* adres funkcji dodatkowych  */
            char      *id;                      /* identyfikator języka       */
            char      *name;                    /* nazwa języka               */
     struct decode    *decode;                  /* adres struktury opisującej
                                                   nazwy liczb                */
};

struct decode
   {
    p_char_u *jedn;			/* adres tablicy nazw jednostek */
    p_char_u *dies;			/* adres tablicy nazw dziesiątek */
    p_char_u *setki;			/* adres tablicy nazw setek */
    p_char_u *tys;			/* adres tablicy nazw tysięcy */
    p_char_u *mil;			/* adres tablicy nazw milionów */
   };

typedef unsigned char char_u;

typedef const unsigned char *p_char_u[];

typedef const    unsigned char a_char_u[];
typedef const    int      int_u[];
typedef unsigned int      word;

W celu podłączenia nowego języka należy utworzyć nowy zbiór nagłówkowy zawierający opis języka w postaci tabel.

Utworzony zbiór należy dołączyć poleceniem #include do zbioru language.c W zbiorze language.c znajdują się funkcje odpowiedzialne za operacje na ciągach znaków. Są one sterowane zmienną Language, będącą wskazaniem na element tablicy multilanguage zawierającą struktury wszystkich zadeklarowanych języków. Początkowa wartość zmiennej Language określa domyślny język skorowidza (jest ona zadeklarowana w zbiorze mkind.c). Dopuszczalna wartość zmiennej jest określona przez konstrukcję enum _language, tak że w przypadku definiowania nowego języka należy zdefiniować nowy element -- będzie on identyfikatorem języka.

W zbiorze language.c znajduje się deklaracja tablicy struktur opisu języków. Ostatnim elementem tablicy musi być opis zawierający w polu id wartość NULL