ruled | jeżeli na jednej stronie wystąpi kilka typów przypisów, będą one oddzielone wynikiem działania polecenia \extrafootnoterule (domyślnie jest mu nadawana wartość \footnoterule) |
para | opcja uaktywnia możliwość utworzenia typu przypisu, który będzie składany w postaci jednego akapitu |
para* | jak wyżej, ale w akapicie nie będzie wcinana pierwsza linia |
Wewnątrz pakietu jest wywoływany pakiet nccfoots, w którym są
definiowane
następujące polecenia:
Footnotemark{marker} | wstawia odsyłacz do przypisu, jeżeli wartość parametru jest nieokreślona (pusta), wstawiana jest ostatnio użyta (zarówno w poleceniu footnote, footnotemark jak i \Footnotemark i Footnote) |
Footnotetext{marker}{tekst | wstawia przypis (bez odsyłacza), jeżeli wartość parametru marker jest nieokreślona (pusta), wstawiana jest ostatnio użyta (zarówno w poleceniu footnote, footnotemark jak i \Footnotemark i Footnote) |
Footnote{marker}{tekst | wstawia odsyłacz do przypisu (i przypis), jeżeli wartość parametru marker jest nieokreślona (pusta), wstawiana jest ostatnio użyta (zarówno w poleceniu footnote, footnotemark jak i \Footnotemark i Footnote) |
Do tworzenia nowych typów przypisów służy następujące polecenie:
\newfootnote[parametr]{suffix}
parametr może przyjmować wartości: plain i para
(tylko w przypadku użycia opcji para lub para*
przy wywołaniu pakietu).
Powyższe polecenie tworzy jedynie obiekt ruchomy typu ,,footnote''
oraz polecenie \Footnotetextsuffix o następującej składni:
\Footnotetextsuffix{marker}{tekst}; to niestety
nie wszystko, oprócz tego należy zdefiniować licznik i podstawową
makroinstrukcję służącą do wstawienia przypisu -- poniżej przykład
utworzenia dwu nowych typów przypisów:
\newfootnote{A} \newfootnote{B} \newcounter{footnoteA} \newcommand{\footnoteA}{% \stepcounter{footnoteA}% \Footnotemark\thefootnoteA \FootnotetextA{}} \newcounter{footnoteB} \newcommand{\footnoteB}{% \stepcounter{footnoteB}% \Footnotemark\thefootnoteB \FootnotetextB\thefootnoteB} \renewcommand{\thefootnoteB}{\roman{footnoteB}}i ich użycie:
to jest tekst to jest tekst\footnoteA{a to przypis typu A} to jest tekst\footnoteB{a to przypis typu B} to jest tekst
Proces tworzenie jest nowego typu przypisu jest nieco uciążliwy,
proponuję dopisanie poniższego kodu:
\makeatletter \let\xxx=\newfootnote \let\newfootnote\relax \def\newfootnote{% \@ifnextchar[{\@xnewfootnote}{\@ynewfootnote}} \def\@xnewfootnote[#1]#2{% \@newfootnote[#1]{#2}% } \def\@ynewfootnote#1{% \@newfootnote[plain]{#1}% } \def\@newfootnote[#1]#2{% \xxx[#1]{#2} \expandafter\newcounter{footnote#2} \edef\@tempa{\noexpand\newcommand \expandafter\noexpand\csname Footnote#2\endcsname {% \noexpand\stepcounter{footnote#2}% \noexpand\Footnotemark{\noexpand\csname thefootnote#2\endcsname}% \expandafter\noexpand\csname Footnotetext#2\endcsname{}}}% \@tempa } \makeatotherskładnia polecenie \newfootnote zostaje zachowana, jednak w wyniku jej działania zostanie utworzony odpowiedni licznik przypisów danego typu, oraz samo polecenie wstawiania przypisu. \Footnotesuffix{tekst przypisu}, proszę zwrócić uwagę, że nie można w tym poleceniu określić parametru opcjonalnego określającego inny, niż kolejny, numer przypisu.
Teraz utworzenie nowych typów przypisów jest proste:
\newfootnote{A} \newfootnote{B} \renewcommand{\thefootnoteB}{\roman{footnoteB}}i ich użycie:
to jest tekst to jest tekst\FootnoteA{a to przypis typu A} to jest tekst\FootnoteB{a to przypis typu B} to jest tekst
oraz efekt:
Maksymalna wysokość zajmowana przez przypisy danego typu (a nie przez wszystkie razem) wynosi \dimen\footins