DVIDVI jest programem sygnowanym przez Radical Eye Software (co w praktyce oznacza autorstwo Tomasa Rokickiego). Program ten, operując na pliku typu DVI wybiera strony, zmienia ich wzajemne położenie i pozycjonuje na arkuszu druku.

Format:

d:p1[(x1,y1)][,p2[(x2,y2)]]...[,pn[(xn,yn)]] fi fo

nawiasy kwadratowe oznaczają nieobowiązkowe użycie tego co zawierają;

odstępy, nawiasy okrągłe i przecinki są konieczne w kontekście;

d

dzielnik (modulo); liczba dodatnia z zakresu 1 do 32, określająca rozmiar porcji (w stronach), na jakie zostanie podzielony plik wejściowy;

p

pozycja; liczba określająca pozycję strony w ramach porcji (pierwsza strona w porcji jest określana liczbą 0, a więc najwyższa możliwa pozycja to d-1); gdy liczba ta jest poprzedzona znakiem '-', w przetwarzaniu brane będą pod uwagę porcje w odwrotnej kolejności, czyli począwszy od ostatniej (nie znaczy to że liczba jest ujemna!); w szczególności więc możliwy jest zapis '-0' znaczący co innego niż '0'; można określić pozycje tylko niektórych stron, można też powtarzać specyfikacje tych samych stron (wtedy w pliku wyjściowym te strony pojawią się wielokrotnie);

x i y

współrzędna pozioma i pionowa lewego górnego rogu strony z pliku wejściowego na arkuszu pliku wyjściowego; specyfikacja -- tak jak w TeX-u¹; gdy x i y są równocześnie zerowe, można je wraz z nawiasami pominąć;

fi

nazwa pliku wejściowego; rozszerzenie (.dvi) można pominąć;

fo

nazwa pliku wyjściowego; w podpowiedzi przy wywołaniu programu z błędnymi parametrami czytamy, że parametr ten można pominąć; jest to nieprawda przynajmniej w używanej przeze mnie wersji 0.5 -- gdy nie zostanie podany ten parametr, pierwsza próba zapisu do tego pliku kończy się zawieszeniem programu, czyli koniecznością restartu systemu (sic!).

Opis działania

• Program czyta plik wejściowy i dzieli go na porcje o d stronach (ewentualnie ostatnia porcja jest uzupełniana pustymi stronami). Następnie zaczyna budować arkusze, tworząc plik wyjściowy.
• Dla każdego tworzonego arkusza zostaje raz użyta każda grupa parametrów p(x,y); kolejność grup w wywołaniu nie ma znaczenia. Arkuszy powstanie tyle, ile zostało utworzonych porcji.
• Dla pierwszego arkusza zostają pobrane -- określone przez kolejne p z wywołania -- strony z pierwszej porcji (gdy przed p jest '-', to z ostatniej) i umieszczone w pierwszym arkuszu, w miejscu określonym przez odpowiadające im (x,y).
• Dla każdego następnego arkusza pobrane zostają strony z następnej (lub poprzedniej gdy przed p jest '-') porcji. I te deum.

Ograniczenia:

• Program z całego dostępnego pliku produkuje jedną zszywkę. Chcąc więc utworzyć więcej zszywek, należy najpierw plik wejściowy podzielić na mniejsze (o ilości stron takiej, jak pojemność jednej zszywki). Nie znam sposobu, w jaki mógłby to zrobić DVIDVI.
• Przy tworzeniu arkuszy zawierających piętrowo umieszczone strony, program nie potrafi ich obracać włosami w dół, a jest to potrzebne gdy trzeba arkusz falcować², a potem dopiero przycinać; można temu zaradzić na trzy sposoby: --> pociąć najpierw arkusze na poziome pasy o wysokości jednej strony, a potem dopiero falcować; --> wydrukować częściowo strony, obrócić o 180⁰ i wydrukować resztę po tej samej stronie kartek, jednak wtedy trudno (szczególnie na drukarce laserowej) uzyskać powtarzalność pozycjonowania; --> (najmniej fizyczny) sprzęg z TeX-em: można w obsłudze procesu zrzutu stron (output routine) oprogramować obrót wybranych stron. Oczywiście w każdym z tych trzech przypadków trzeba przygotować inne parametry dla programu DVIDVI.

Przykłady:

• Ekstrakcja:
  dvidvi 30:6 we wy (różne od dvidvi 5 we wy)
  z pliku we do pliku wy zostanie przeniesiona 7 strona, pod warunkiem, że ilość stron w pliku we nie jest większa niż suma obu użytych w wywołaniu liczb.
• Panie na lewo, panowie na prawo:
  dvidvi 2:0 we wy1
dvidvi 2:-1 we wy2
  Jeśli założymy, że plik wejściowy zawierał 27 lub 28 stron, to program poprzestawia je następująco (strzałki unaoczniają machinacje programu DVIDVI):

  w pliku wy1 znajdą się strony nieparzyste, a w wy2 parzyste, ale w odwrotnej kolejności. W przypadku korzystania z drukarki laserowej wystarczy wypuścić arkusze zadrukowane jednostronnie zawartością pliku wy1 do odbiornika drukiem w górę (na ogół służy do tego tacka z przodu drukarki), i nie odwracając (tak, by ostatnio wydrukowany arkusz stał się pierwszym drukowanym z drugiej strony) podstawić pod druk zawartości pliku wy2 (także drukiem w górę).

• Broszurka w A5³:
  dvidvi 4:-3,0(5.5in,0in) we wy1
dvidvi 4:1,-2(5.5in,0in) we wy2

  Przy założeniu, że na wejściu było od 37 do 40 stron, zostaną one poprzemieszczane i połączone jak niżej (strzałki kropkowane łączą przeciwne strony kartki przyszłej książeczki):

  Jeśli więc w pliku we znajdą się strony w formacie A5, to w pliku wy1 zostaną umieszczone ,,prawe'' strony arkuszy formatu A4, a w wy2 --- w tej samej kolejności arkuszy --- ,,lewe''. Tym razem należy w pierwszym przebiegu wypuścić arkusze do odbiornika drukiem w dół, po czym cały pakiet odwrócić ,,na grzbiet'' wzdłuż osi równoległej do krótszego boku kartek i tak podstawić do druku z drugiej strony. Dodatkowo po zakończeniu drukowania trzeba arkusze odpowiednio potasować.
• Po tym co napisano powyżej, uważny TeX-nik nie potrzebuje już chyba wyjaśnienia (ewentualnie warto to sobie rozrysować):
  dvidvi 8:-7,0(4.12in,0in),-5(0in,5.8in),2(4.12in,5.8in) we wy1
dvidvi 8:1,-6(4.12in,0in),3(0in,5.8in),-4(4.12in,5.8in) we wy2

Przypisy